Door het overlijden van de executeur ná de uitspraak in eerste aanleg is in appèl de erfgenaam in ieder geval wel ontvankelijk.

Na uitleg over de verhaalsaansprakelijkheid van de kinderen bij de wettelijke verdeling oordeelt de rechtbank dat een door erflater gelegd beslag niet onrechtmatig was, ondanks het feit dat het vonnis op basis waarvan het beslag is gelegd, in hoger beroep is vernietigd.

De rechtbank is bevoegd kennis te nemen van een geschil als in de nalatenschap een boedelnotaris is benoemd en deze de partijen niet tot overeenstemming heeft kunnen brengen.

Keuzelegataris/vruchtgebruikster zonder interingsbevoegdheid hoeft erfdelen niet uit te keren en geen zekerheid te verschaffen.

Volgens het hof is – in afwijking van het oordeel in eerste aanleg – bij de overdracht van haar woning door de langstlevende ouder aan een van haar kinderen niet onrechtmatig gehandeld jegens de andere kinderen, maar is wel sprake geweest van voor de legitieme portie in aanmerking te nemen giften.

In het kader van de afwikkeling van de nalatenschap van de langstlevende ouder is in geschil wat de omvang van de erfdelen van de kinderen in de nalatenschap van de eerststervende ouder was en of een door deze toegekend legaat al dan niet ten laste van de hele nalatenschap komt.

De rechtbank geeft partijen opdracht om te bewijzen dat verdelingsafspraken zijn gemaakt over de (omvang) van ontvangen voorschotten en stelt vast dat een van hen geen aandeel in tegoeden heeft verbeurd en niet onrechtmatig heeft gehandeld door niet mee te werken aan de verdeling.

Het hof kan een niet bij de procedure betrokken partij niet bevelen inzage te geven in het medisch dossier van erflaatster, en oordeelt verder dat eventuele dwaling omtrent de beweegreden om een legaat onder bewind te stellen niet hetzelfde is als de beweegreden om het legaat zelf toe te kennen.

Dat een bewind en mentorschap zijn ingesteld omdat erflaatster niet in staat was haar belangen te behartigen betekent niet dat een kort daarna opgemaakt testament nietig verklaard moet worden.

De rechtbank stelt vast dat ontruiming huurwoning niet tot zuivere aanvaarding leidt, bepaalt de omvang van de vorderingen uit hoofde van het overlijden van de eerste ouder en constateert dat niet onrechtmatig jegens de verwerpende legitimaris gehandeld omdat alle beschikbare informatie met hem is gedeeld.